Różne

Wojna w Ukrainie. Czy można się zaciągnąć do obcej armii?


Każdy obywatel Rzeczpospolitej Polskiej ma prawo do odbycia służby w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej.  Tak to prawda. Jednak w rzeczywistości nie jest to takie proste. Aby zaciągnąć się do obcego wojska, potrzebna jest zgoda  odpowiedniego ministra, obrony narodowej lub spraw wewnętrznych.

Praktycznie od samego początku wojny władze ukraińskie zachęcają ochotników do wstępowania w szeregi ich armii. Prezydent Wołodymyr Zełenski apeluje do społeczności międzynarodowej o wzięcie udziału w walce z Rosją w ochotniczych legionach.

Legiony te tworzone są na terenie objętym działaniami zbrojnymi a także poza granicami Ukrainy. Na froncie walczą już między innymi Gruzini, a także prawdopodobnie Białorusini. Z doniesień międzynarodowych mediów wynika, że na tereny walk przybywają także Ukraińcy z całej Europy, posiadający podwójne obywatelstwo. Szczególnie z Niemiec i Wielkiej Brytanii.

Także u nas, w Polsce widać zainteresowanie pomocą Ukrainie. O zgodę na walkę po naszej wschodniej stronie wystąpił do  ministerstwa Jan Plewka. Instruktor strzelectwa i właściciel firmy ochroniarskiej zebrał już grupę 30 osób i czeka na decyzję MON.

— Nie mam wątpliwości, że w tej wojnie zagrożona jest także Polska i cała Unia Europejska. Chcemy szkolić ich wojsko, pomagać w ewakuacji cywilów lub po prostu walczyć, przyłączając się do obrony Kijowa — mówił w rozmowie z Wirtualną Polską.

Plewka umieścił ogłoszenie na Facebooku, w którym szukał osób z doświadczeniem wojskowym. Odpowiedziały mu 32 osoby. Są to głównie Polacy, ale również trzech Brytyjczyków oraz dwóch Niemców. Jak dodaje Plewka, są oni świadomi, że ryzykują własnym życiem. Ich grupa przyjęła nazwa Ukraine Support Group.

Czy mogę zaciągnąć się do obcej armii?

Zasadne zatem w tym miejscu staje się pytanie, jakie są możliwości pomocy Ukraińcom w walce z Rosją? Czy obywatel Polski może brać udział w działaniach wojennych poza granicami naszego kraju?

Odpowiedź brzmi – jest to możliwe. Trzeba jednak spełnić szereg warunków i złożyć odpowiedni wniosek do MON czy MSW.

Dziennik Gazeta Prawna zapytał MON czy takie sytuacje miały miejsce w ostatnich latach?  Rozpatrywanie spraw przez Ministra Obrony Narodowej ma charakter incydentalny. W ostatnich 7 latach wydano dziewięć decyzji, w tym pięć udzielających zgody na służbę w obcej armii lub obcej organizacji wojskowej – poinformowało ministerstwo.

Kto może starać się o służbę w obcym wojsku?

Przede wszystkim byli żołnierze zawodowi. W tym przypadku wniosek należy kierować do MON.

Nie znaczy to, że inni nie mogą tego czynić. Jak najbardziej, wtedy jednak decyzja należy do MSW.

Obywatel musi mieć uregulowany stosunek do służby wojskowej. Nie być żołnierzem w służbie czynnej,  nie posiadać przydziału mobilizacyjnego lub podobnego.

Wspomnieć należy o wyjątkach, które uniemożliwiają służbę w obcym wojsku. Należą do nich:

  • Przeniesieni do rezerwy wskutek uznania za niezdolnych do służby wojskowej.
  • Ci, którzy nie odbyli obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej lub ćwiczeń.
  • Osoby uznane  przez komisję lekarską za trwale i całkowicie niezdolne do służby wojskowej.
  • Ci, którzy złamali prawo (prawomocnie skazani na co najmniej rok więzienia (także w zawieszeniu); odsiadują karę więzienia lub oczekują na jej wykonanie; będący w okresie próby).
  • Osoby mające zaległości zusowskie oraz wpisane do rejestru dłużników.

W przypadku obywateli polskich mieszkających poza granicami kraju procedura przyjęcia do wojska obcego państwa wygląda inaczej. Przebywający czasowo powyżej trzech miesięcy za granicą składają wniosek za pośrednictwem konsula RP.

Co ważne o uzyskanie zgody nie muszą wnioskować obywatele polscy będący jednocześnie obywatelami innego państwa, jeżeli stale zamieszkują na jego terytorium i zamierzają przyjąć służbę w siłach zbrojnych lub organizacji wojskowej tego państwa.

Jakie dokumenty potrzebne są we wniosku?

Zgodnie z przepisami należy załączyć:

  1. poświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego,
  2. zaświadczenie właściwego naczelnika właściwego urzędu skarbowego o braku zaległości podatkowych,
  3. pismo właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o braku zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne,
  4. dokument z Krajowego Rejestru Sądowego o niefigurowaniu w rejestrze dłużników niewypłacalnych,
  5. oświadczenie wnioskodawcy (na piśmie), że nie jest ujawniony w Krajowym Rejestrze Zadłużonych,
  6. potwierdzenie dokonania zapłaty opłaty skarbowej.

Źródło:DGP/Rp

comments icon0 komentarzy
0 komentarze
670 wyświetleń

Napisz komentarz…

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *